افزایش اعتماد پذیری سازه های بتنی با استفاده از جداسازهای لاستیکی با میرایی بالا

در روش جداسازی لرزه ای سازه بر روی تکیه گاه هایی که قابلیت تغییرشکل جانبی زیادی دارند قرار می گیرد.در صورت وقوع زلزله عمده تغییرشکلها در تکیه گاه رخ داده و سازه مانند جسمی صلب با تغییرشکل های کوچکی ارتعاش میکند.نصب جداگر باعث افزایش زمان تناوب و میرایی سازه میگردد و بدین ترتیب بجای تقویت ظرفیت باربری سازه نیاز لرزه ای کاهش می یابد.به عبارت ساده تر بجای آنکه نیروی زلزله وارد سازه شده و تمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری شده و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا می شود. جداسازهای لاستیکی بامیرایی بالا با توجه به نمودار هیسترسیس خود مقدار زیادی از انرژی را مستهلک می کنند. بکارگیری این جداساز ها در ساختمان های بتنی بخصوص در ساختمانهای مهم که باید بعد از زلزله عملکرد خود را حفظ کرده و به کاربری خود بدون وقفه ادامه دهند،سطح عملکرد این گونه سازه ها را افزایش می دهیم.در این تحقیق با مدل سازی مدلهای 4 و 8 و 12 طبقه با استفاده از جداساز لاستیکی با میرایی بالا نشان می دهیم وجود جداساز چه تاثیراتی برروی برش پایه،شتاب مطلق بام،شتاب طبقات و همچنین جابجایی نسبی طبقات تحت زلزله های حوزه دور و نزدیک گسل خواهد گذاشت.همچنین تغییر ارتفاع ساختمان با جداساز لرزه ای چه تاثیری بر پارامترهای لرزه ای ساختمان خواهد گذاشت. که جهت استفاده از تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی از نرم افزار opensees استفاده شده است.